🇵🇱 Dlaczego nie chcemy żeby Kuba się zmieniła?

Ostatnio w Internecie moją uwagę przykuło kilka komentarzy. A mianowicie pod postem jednego z biura, które to reklamuje się pod hasłem ” z nami zobaczysz jeszcze autentyczną Kubę” pojawiły się hasła “Kuba już dawno nie jest autentyczna” i tego typu podobne.

Nie wiem jak was, ale mnie czytając coś takiego trafia lekki szlag… Tak samo gdy słyszę ludzi, którzy mówią, że chcą pojechać na Kubę zanim ta się zmieni. Stąd zaczęłam się zastanawiać…dlaczego tak właściwie nie chcemy żeby Kuba się zmieniła?

Po pierwsze dziwi mnie takie podejście nas, Polaków. W końcu z Kubańczykami mamy trochę wspólnego. Po latach komuny udało nam się zmienić ustrój. Pod pierwszym McDonaldem ustawiały się długie kolejki, bo w końcu i my mogliśmy spróbować tego słynnego hamburgera znanego nam wcześniej tylko ze szklanego ekranu. Czy przestaliśmy przez to jeść kotleta w niedzielne południa? Czy upadły polskie pierogarnie? Nie, ale w końcu mieliśmy wybór i wolność. Czy Kubańczycy przestaną jeść ryż i fasolę? Czy upadną kubańskie paladary? Nie sądzę. Bo czy jadąc na Kubę będziemy chcieli jeść fast foody? No nie. Dlaczego więc chcemy odebrać prawa do wyboru innym?

Niektórzy z was powiedzą, że jeśli Kuba zmieni się za bardzo pojawią się różnice społeczne. One już istnieją moi drodzy. Niestety. A my w tym pomagamy. Bo Kubańczyk, który jeździ taksówką, wynajmuje kwatery turystom lub zarobił kasę w Stanach i zainwestował w bar czy restaurację już żyje na zupełnym poziomie co Kubańczyk z wioski, do której turysta nie trafi nawet gdyby bardzo chciał. Te różnice tylko się pogłębią, a może i zmuszą tych, którzy teraz żyją z niczego, żeby zacząć w końcu pracować.

Nie sądzę też, żeby światowe korporacje były jakoś bardzo zainteresowane Kubą. Dlaczego? Bo nie istnieje rozbudowana infrastruktura, a i kultura pracy różni się od tej, do której jesteśmy przyzwyczajeni.

Mnie bardziej zastanawia i martwi czemu tak podniecamy się tymi starymi samochodami, które, ok mają swój czar ale wiecznie jeździć nie będą. Taki już los przedmiotów. Dlaczego robimy zdjęcia starszej Pani w Baracoa piorącej w rzece i wrzucamy na insta piejąc, że oto znaleźliśmy prawdziwe lokalne życie, podczas gdy w domu mamy dostęp do wszystkiego co nowoczesne. Moja teściowa ma półautomatyczną pralkę od 3 lat. Wcześniej zdarła sobie ręce piorąc ręcznie dla całej rodziny i kiedy pokazuje jej takie właśnie komentarze chce jej się płakać. Po prostu. Dla niej niewytłumaczalne jest, że my, turyści wydajemy na wakacje na Kubie niemałą sumkę, przyjeżdżamy na 2-3 tygodnie (najczęściej raz w życiu) i jeszcze mamy czelność odmawiać biednym Kubańczykom trochę normalności.

Pani piorąca w rzece zrobi furorę na Instagramie, stare samochody na karaibskiej plaży również. Jasne. Ale podczas gdy my będziemy siedzieć w samolocie do rzeczywistości, Kubańczycy zostaną z tymi swoimi problemami sami.

Czy Kubańczycy mający w końcu dostęp do Internetu są mniej kubańscy? Czy bieżąca woda zabije w nich radość życia? Czy pełne sklepy sprawią, że przestaną tańczyć salsę?Czy Kuba już nie będzie Kubą? Cytując moją koleżankę Anię “Czy Polska tylko za PRL-u była autentyczna ale teraz już nie jest? Jesteśmy mniej polscy bo skończyła się komuna?”. No właśnie.

Sama myślę, że Kuba nie jest do końca przygotowana na zmiany. Ale na nie zasługuje. Czy zrobi mi się przykro kiedy zobaczę pierwsze KFC przy Prado? Pewnie trochę tak, ale zanim tak się stanie to jeszcze bardzo długo potrwa. Nic nie zanosi się na to żeby Stany miały cofnąć embargo. Zdążycie jeszcze pojeździć cadillacami po Hawanie.

Kuba zawsze będzie Kubą, tylko aby ją dostrzec i docenić warto wyściubić czasami nos z klimatyzowanego autobusu Transturu czy Transgavioty i nie wierzyć we wszystko co mówią wam opłacani przez rząd oficjalni przewodnicy.

My z Fidelem na zmiany będziemy cierpliwie czekać. Bo lokalne, biedne życie chociaż ma swój urok na zdjęciach, jest cholerne męczące.